Ongeveer een derde van de volwassen bevolking heeft wel eens last van slapeloosheid en bij maar liefst 10% neemt slapeloosheid chronische vormen aan. Chronische slapeloosheid, ook wel insomnie genoemd, kan ernstige gevolgen hebben en is eigenlijk een probleem waarvan iemand zowel ’s nachts als overdag last van heeft. In de nacht zijn de klachten dat men niet in slaap kan vallen, lange tijd wakker ligt en vroegtijdig wakker wordt. Maar overdag manifesteren zich ook klachten vanwege het slaapgebrek. Men kan zich niet concentreren, is prikkelbaar en voelt zich somber.
Mensen met insomnie worden behandeld met o.a. slaapmedicatie of cognitieve gedragstherapie. Helaas is geen enkele therapievorm effectief voor alle mensen die insomnie hebben en daarom kunnen sommige mensen jaren lijden aan insomnie.
In ‘I mostri nella mia testa’ worden verschillende stadia van insomnie verklankt. Het start met het stadium waarin eigenlijk nog niets aan de hand is. Hoewel iemand vanwege persoonlijke karakteristieken een verhoogde kans op het ontwikkelen van insomnie heeft, zijn er nog geen klachten. De slaapstoornis sluimert echter wel al op de achtergrond.
In het tweede deel maakt iemand een traumatische gebeurtenis mee waardoor er een periode van slapeloze nachten begint. De zorgen over de gebeurtenis maken langzaamaan plaats voor de zorgen over het niet kunnen slapen. En er is een toenemende mate van stress en wanhoop overdag en ’s nachts.
In het derde en laatste deel zijn we in het stadium belandt van chronische slapeloosheid. Insomnie is voortdurend aanwezig en er ontstaan zelfs depressieve klachten.
De titel van de compositie is vertaald in het Nederlands ‘de monsters in mijn hoofd’. De monsters in het hoofd die voorkomen dat iemand de rust heeft om te kunnen slapen.